Busrit Sprengenhof woensdag 21 februari 2024.

Ik heb mijn wagen volgeladen…

De lente komt eraan. Het is een tijd van een nieuw begin en dat geldt dit jaar ook
weer voor onze busritten.
Samen met de bewoners van Woonzorgcentrum De Sprengenhof uit Ugchelen
hebben wij na enkele maanden van andere activiteiten en rust het seizoen 2024 op
woensdag 21 februari geopend met de maandelijkse busrit.
Na 11 maanden was het voor de bewoners weer een feest van herkenning.
Het liedje Ik heb mijn wagen volgeladen met de tekst vol met oude wijven en vol met
oude mannen was vandaag niet van toepassing.
De wagen was n.l. een oude stadsbus en de dames en heren die instapten waren
soms met enige hulp en ondersteuning goed ter been en konden zelfstandig in
stappen.
Wij spreken hier van mannen en vrouwen op leeftijd. Even een andere benaming dan
in het klassieke kinderliedje.
Hetty Waanders had een goede promotie voor onze busrit gemaakt. Met ruim 30
bewoners van De Sprengenhof, 2 dames ter ondersteuning vanuit de organisatie en
een handvol vrijwilligers was de bus goed gevuld. In totaal kunnen er 44 personen
mee, dus….
Ondanks alle voorspellingen van regen bleven ook deze busrit de ruitenwissers
ongebruikt. We hadden weer geluk. Altijd prettig als je met dit uitje lekker door de
grote ramen kunt genieten van de mogelijk herkenbare plekken. Panorama beelden
waar iedereen vrolijk van wordt.
Tijdens het rondrijden kom je langs vele herkenbare plekken en gebouwen. Als er
dan iets aanvullends kan worden verteld, dan gaat het beter tot de verbeelding
spreken.
Deze middag bracht de chauffeur ons in de omgeving van Epe. Even stoppen bij het
Hertenkamp…(ze mogen blijven)…aan de Dellenweg.
Hetty als oud bewoonster van Epe kwam tijdens de korte stop met een mooi verhaal.
Ze haalde even ouwe Pauwen uit de sloot…

De afgelopen jaren was het rond deze periode regelmatig raak.

De pauwen vertoonden tijdens de paringsperiode haantjesgedrag.

Zodra ze langs auto’s liepen, zagen ze hun eigen spiegelbeeld.

De dieren dachten dat het om een concurrent ging en vielen de auto aan.

Zowel in 2015 als in 2016 kwamen verschillende meldingen van beschadigde voertuigen binnen, die

via de verzekering zijn afgehandeld.

Na dit mooie verhaal – met wat lekkers uit de trommel – werd dit uitstapje met de
nostalgische bus vol met herinneringen in de wijde omgeving voortgezet.
Luisteren naar de chauffeur met aanvullende informatie tijdens de toertocht en praten
met elkaar wordt door iedereen als prettig ervaren. Het zorgt weer voor een nieuwe
beleving en voor een vervolg gesprek met herinneringen.

Na bijna 2 uur rondrijden werd de thuisreis aanvaardt.
Je ogen de kost geven, sfeerbeelden proeven, verhalen uitwisselen over koetjes en
kalfjes het zat er weer op. Onder dankzegging, een glimlach en glinsterende ogen
waren het bewijs dat ook deze busrit weer geslaagd was.


Tot gauw zullen we maar zeggen.