Zangeres Anneke Grönloh zong Soerabaja Soerabaja….

of Rumah Saya Rumah Saya, mijn gedachten zijn altijd bij jou….

Rumah Saya was na een lange onderbreking  weer aan de beurt om een rit in een klassieke bus te maken.  Woensdagmiddag  28 juni was het zover. De gele VAD bus van de Stichting Veteraan Autobussen stond deze middag omstreeks 13.30 uur klaar om de bewoners een onvergetelijke middag te bezorgen.

Rumah Saya( Mijn huis) is een thuis voor Indische en Molukse ouderen,  is onderdeel van Nusantara en ligt aan de Klein Hattem in Ugchelen.

Zodra er afspraken worden gemaakt met het verzorgingshuis begint iedereen enthousiast te worden: zowel de activiteiten begeleiders, de bewoners en de vrijwilligers die mee gaan ter ondersteuning.

Onze vrijwilligster Margriet Vunderink had deze middag voor een verrassing gezorgd.

 Alvorens het uitstapje met de bus  werd ingezet, gingen we even op visite bij de firma Wijngaards aan de Ketelboetershoek. Een stukje bedrijfsgeschiedenis werd hier dankbaar aanvaard.

Deze winkel (kip, wild en eierenhandel) die sinds 1927 bestaat heeft in de jaren 60 het assortiment met Oosterse artikelen en groenten uitgebreid. En al vele jaren kan men hier ook terecht voor vele complete Oosterse gerechten en maaltijden. 

De eigenaar met echtgenote – net terug van een vakantie - kwamen even de bus in om al het lekkers aan te bieden. 2 grote schalen met Indonesische spekkoek, Feestelijke kroepoek, Rempejek (gekruide pindakoeken) en de warme klepon, Indonesische zoete balletjes. Erg lekker allemaal!  Dat ging er in als….

Velen hebben nog steeds goede herinneringen aan de periode dat men zelf nog op pad ging om alle boodschappen te doen bij de firma Wijngaards.

De  tocht werd nadien voortgezet. Volop genieten van bekende en onbekende plekken op de Veluwe. Herinneringen werden uitgewisseld en mooie momenten werden vastgelegd met een echte fotocamera.

Senang en vermoeit, van alle nieuwe indrukken, maar voldaan keerden de bewoners na een kleine 2 uurtjes toeren weer huiswaarts.  Het uitstapje zat er weer op. De meeste bewoners vonden het ook weer leuk om terug te keren bij het woonzorgcentrum. 

We hebben de belofte gedaan dat wij de bewoners op korte termijn komen halen voor het volgende en bijzondere uitstapje, met of zonder lekkere hapjes….

Tot ziens oftewel Selamat Tinggal.

Frans Weijland, Stichting Buurtmensen.